Tanie domki na wczasy

Dzieje społeczności ludzkiej na Mierzei Helskiej

08 June 2010r.

Dzieje społeczności ludzkiej na Mierzei Helskiej rozpoczęły się około 2500 lat temu co stwierdziły przeprowadzone w latach 1958-59 badania archeologiczne; wynika z nich, iż w okresie późnolateńskim (400 lat p.n.e. do pocz. n. e.) i w I w. n.e. istniała w okolicy Jastarni osada rybacka. Legendarne przekazy wskazują na istnienie osadnictwa od XII w. Z XIV w. pochodzą dokumenty pisane, informujące o Helu i Jastarni, z późniejszych wieków o innych miejscowościach. W okresie zaboru pruskiego chciano niszczoną przez sztormy Mierzeję Helską zostawić własnemu losowi a mieszkańców wysiedlić na inne tereny. Ich sprzeciw uratował półwysep i osady. W ciągu wieków ludność z tych osad ucierpiała wiele od napastników, zwłaszcza w okresie wojen polsko-szwedzkich w XVII w. Najtrudniejsze chwile przeżyli mieszkańcy w czasie miesięcznych walk wrześniowych w 1939 r. i wiosną 1945 r., gdy na Mierzei Helskiej schroniły się masy wojsk hitlerowskich i broniły się tam do ostatniego dnia wojny. Dojazd czy wędrówka na Mierzei Helskiej dozwolona jest jedynie do Juraty. Dalej strefa wojskowa, przejazd do Helu autobusami i pociągami, względnie statkami z trójmiejskich przystani. Możliwe jest również uzyskanie przepustek, wystawionych w strażnicy WOP w Juracie. Uwaga: osoby jadące do Helu autobusami okazują służbie WOP dowody osobiste. przez Władysławowo do ujścia Piaśnicy a nadto całą pn.-zach. część Zatoki Puckiej, począwszy od Mewiej Rewy do Władysławowa. Z parku wyłączono jedynie cały teren portowo-przemysłowy we Władysławowie. Park zajmuje około 15 867 ha powierzchni, w tym prawie 42 km2 lądu i około 130 km2 obszaru wodnego. Blisko 65% terenu lądowego zajmują lasy a resztę zamieszkane osiedla, nieużytki, ziemie uprawne, place i drogi. Decyzję o utworzeniu parku podjęto z myślą o zachowaniu istniejących walorów krajobrazowych, kulturowych, przyrodniczych i rekreacyjnych. Na jego terenie znajdują się 2 rezerwaty przyrody, a mianowicie Przylądek Rozewie i Bielawskie Bioto (z takimi roślinami jak: malina moroszka, wrzosiec bagienny i inne), a prócz tego takie pomniki przyrody, jak: Aleja Lipowa między Rzucewem a Osłoninem, 2 stare topole i dąb w Helu oraz relikty z epoki lodowcowej - 12 Apostołów, jak nazwano głazy narzutowe na brzegu morskim w Pucku. Projektuje się założenie w pasie przybrzeżnym kilku następnych rezerwatów przyrody. Do cenniejszych obiektów geologicznych i przyrodniczych w Nadmorskim Parku Krajobrazowym należą 2 "wąwozy" pod Chłapowem i trzeci, tzw. Lisi Jar koło Rozewia. Osobliwością nazwać można również ciągi wydm białych i szarych z ich niezwykłą roślinnością, m.in. mikołajkiem nadmorskim, utrwalającym lotny piasek. Równie ciekawym obiektem są klify Kępy Swarzewskiej i Puckiej oraz porastające je krzewy i zioła. Wielkim bogactwem przyrodniczym parku są lasy, głównie bory sosnowe na Mierzei Helskiej i mieszane w jego części wysoczyznowej. Innego rodzaju wartości botaniczne kryją łąki pod Władysławowem i w Bece z roślinnością halofilną (słonoroślową) i płytkie obszary wód przybrzeżnych, owe łąki podwodne (patrz Zatoka Pucka) z trawy morskiej, glonów itp. Teren Nadmorskiego Parku Krajobrazowego roi się od ptactwa posiadającego tu swoje lęgowiska lub przelotnego czy przybywającego tu na zimowanie w poszukiwaniu cieplejszej wody i pożywienia. Spotyka się na tym obszarze faunę występującą w morzu, ale również gatunki słodkowodne lub słonawo wodne. Różnorodność i osobliwość gatunków flory i fauny w Zatoce Puckiej czynią ją niepowtarzalnym akwenem biologicznym na polskim wybrzeżu. Informacji o nich szukać należy w podanym wykazie literatury - dziełach przyrodniczych. Na obszarze parku napotyka turysta omówione w hasłach poświęconych wielu miejscowościom zabytki kultury z czasów od epoki kamiennej po XX wiek. Są to zespoły architektoniczno urbanistyczne, dzieła sztuki sakralnej czy ludowy dorobek kulturalny, prezentowany w placówkach muzealnych Helu i Pucka. Liczne eksponaty dotyczące morza warto obejrzeć w Muzeum Latarnictwa w Rozewiu obok wystawki biograficznej, poświęconej Stefanowi Żeromskiemu, wielkiemu piewcy morza i Pomorza. Na terenie parku można zaznajomić się z pracą rybaków, obejrzeć urządzenia rybołówcze i rybne zakłady przetwórcze. Pomniki znajdujące się w niektórych miejscowościach przywodzą na myśl walkę jaką od stuleci toczyła tutejsza ludność z niemieckim najeźdźcą w obronie swej wolności oraz kultury i mowy, które usiłowano zniszczyć (ausrotten) w ciągu półtorawiekowej niewoli.