Tanie domki na wczasy

wczasy, wakacje, urlop

Mierzeja Helska

08 June 2010r.

Mierzeja Helska Nazywana jest częściej Półwyspem Helskim, niekiedy Helską Kosą, przez rybaków kaszubskich żartobliwie Krowim Ogonem itp., a także po prostu Helem. W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski przedstawionej w pracy Jerzego Kondrackiego „Geografia fizyczna Polski" oraz w wielu innych publikacjach geograficznych przyjęto nazwę Mierzeja Helska. Mierzeja ciągnie się zwydmionym od strony Bałtyku piaszczystym pasem długości 34 km a szerokości od ok. 250 m do blisko 3 km. Szerokość tego pasa zmienia się, gdyż jest on bądź niszczony (abrazja) w niektórych miejscach, bądź budowany (akumulacja) w innych przez fale morskie. Linia brzegowa od strony otwartego morza jest wyrównana zaś od strony Zatoki Puckiej posiada Mierzeja liczne zatoczki i wybrzuszenia. Cała jej zewnętrzna strona opasana jest znakomitą plażą, której zapleczem są ciągi wydm porośniętych lasem sosnowym. Wysokość tych wydm wynosi od kilku metrów w rejonie Chałup, do 13 m na wydmie Ortysza położonej miedzy Chałupami i Kuźnicą oraz 23,2 m na wydmie znajdującej się mniej więcej w połowie drogi między Juratą a Helem. Powierzchnia Mierzei Helskiej wynosi ok. 31 km2. Oddziela ona Małe Morze czyli Zatokę Pucką od Wielkiego czyli od Bałtyku (Zatoki Gdańskiej). Nazwa Półwyspu Hel jest sporna, najprawdopodobniej wywodzi się od nazwy hyl lub chyl oznaczającej miejsce otwarte, po którym swobodnie wieją wiatry, względnie półwysep wysunięty w morze. Badania warstw geologicznych Mierzei wykazały, iż podbudowę jej tworzy kreda, której strop występuje na głębokości od 97 do 174 m poniżej poziomu morza. Najniżej położony strop kredy znajduje się w Juracie. Bezpośrednio na powierzchni kredowej zalegają osady plejstoceńskie w postaci glin, żwirów i piasków złożonych przez lądolód i wody topniejącego lodowca. Nad tymi utworami znajdują się osady z okresu jeziora ancylusowego i następnie osady morskie litorynowe, a więc z okresu sprzed około 6500 do 5000 lat. Wierzchnią warstwę tworzą piaski morskie transportowane przez prąd i wyrzucane przez fale a następnie formowane przez wiatr w wydmy. U nasady Mierzei warstwa ta jest na przestrzeni kilku kilometrów bardzo cienka, a pod nią pojawiają się materiały plejstoceńskie. Mierzeja Helska jest więc dziełem morza, wybudowanym przez falowanie i prąd przybrzeżny, który w ciągu tysiącleci zabierał i przenosił ze zniszczonej przez abrazję Kępy Swarzewskiej materiał skalny. O intensywności pracy abrazyjnej i transportowej mówią najlepiej ogromne zwały piasku po zachodniej stronie falochronu osłaniającego port władysławowski. Wybudowanie tego portu przerwało naturalny proces przenoszenia rumowiska, z którego zbudowany był wał mierzejowy. Zahamowanie dopływu piaszczystego materiału spowodowało zwężenie półwyspu zwłaszcza w najniebezpieczniejszym, bo najwęższym odcinku w rejonie Chałup i Kuźnicy.

ocena 4.7/5 (na podstawie 3 ocen)

Apartamenty i hotele na wczasy ze spa.
Nad morzem, Wczasy, Wybrzeże, Mierzeja Helska, Półwyseo Helski, Bałtyk, gmina Władysławowo