Tanie domki na wczasy

Zwiedzamy Bytów

24 July 2013r.

ZWIEDZAMY BYTÓW Najlepszym punktem orientacyjnym dla zwiedzających miasto jest górujący nad centrum krzyżacki zamek. U jego podnóża, od strony północnej mieści się średniowieczne centrum z zachowanym układem ulic. Tu najlepiej zaparkować samochód (parkingi przy ul. Jana Pawła II, Wojska Połskiego i przy rynku). Strzeżony parking znajduje się przy wejściu na zamek. Główną, przelotową ulicą Bytowa jest trasa z Lęborka do Chojnic (ul. Sikorskiego, Bauera, Wojska Polskiego). W północnej części miasta dochodzi do niej kręta i malownicza droga prowadząca do Kartuz (uł. Gdańska), a na południowy zachód od centrum - drogi do Słupska (przypl. Kro-feya - ul. Drzymały) i Miastka (za wiaduktem). Na zwiedzenie Bytowa wystarczy zarezerwować sobie około 1-2 godzin. Główną atrakcją jest krzyżacki zamek oraz częściowo zachowane zabytki w centrum miasta. Poza nimi warto obejrzeć także kościół św. Jerzego oraz interesujący most kolejowy nad rzeczką Borują. Zamek powstat na przełomie XIV i XV wieku, około 500 metrów na wschód od wcześniej istniejącego obiektu (teren w rozwidleniu rzek Borui i Bytowej). Nie był on połączony z miastem i jego fortyfikacjami. Przez znawców tematu uznawany jest za jeden z najokazalszych pośród zachowanych zamków, po zamku wielkiego mistrza w Malborku. Różni się od zamków średniowiecznych zastosowaniem nowych rozwiązań obronnych. Był wielokrotnie przebudowywany w związku ze zmianami form użytkowania. Poważnie ucierpiał podczas „potopu" szwedzkiego. W czasach pruskich mieściły się w nim mieszkania urzędnicze, magazyny i więzienie. W łatach 30. przekazany został organizacjom młodzieżowym, które rozpoczęły jego generalną renowację. Wojna przerwała prowadzone na zamku prace, do których powrócono dopiero w latach 70. XX wieku. Ostatnie remonty zakończono w 1992 roku. Zamek składa się z położonego przy północnej ścianie Domu Zakonnego (XV w.), mieszczącego się naprzeciw Domu Książęcego, oraz usytuowanych przy wschodnich murach Domu Wdów i Domu Sądu (XVI w.). W narożnikach znajdują się 4 baszty: przy północno-wschodnim czworoboczna Wieża Prochowa, przy południowo-wschodnim Baszta Polna, przy południowo-zachodnim Baszta Różana i wreszcie przy narożniku północno-zachodnim Baszta Młyńska. Przy ścianie zachodniej w XVI wieku istniała książęca kancelaria, a w średniowieczu, już poza obrysem murów, stała wieża zwana gdaniskiem, pełniąca funkcję latryny i punktu ostatecznej obrony. W miejscu obecnego przed zamkiem sądu (budowla z 1858 roku) dawniej znajdowała się Wieża Bramna ze zwodzonym mostem. W zamku mieści się Muzeum Zachodnio-Kaszubskie, prezentujące zmieniające się wystawy czasowe i stałą ekspozycję etnograficzną poświęconą zabytkom kultury materialnej Kaszubów bytowskich (czynne wt.-pt. 10-18, sb.-nd. 10-15, poza sezonem wt.-nd. 10-16). Po sąsiedzku działają ekskluzywny hotel i restauracja Zamkowa, oddział Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, Bractwo Rycerzy Kaszubsko-Pomorskich Zamku w Bytowie oraz punkt Informacji Turystycznej. W Informacji Turystycznej kupić można wyroby rękodzieła ludowego i literaturę regionalną. Plac Wyszyńskiego jest centralnym placem miasta, leżącym u północnego podnóża zamku. Kiedyś było to faktyczne centrum Bytowa - tu znajdował się ratusz, odbywały się jarmarki i wszelkie imprezy. W otaczających rynek kamienicach mieszkali najzamożniejsi bytowianie. Kwartały zabudowy wokół pi. Wyszyńskiego w znacznej części spłonęły wiosną 1945 roku. Podczas odbudowy, podjętej w latach 60. XX wieku, nawet nie próbowano nawiązywać do historycznego wyglądu tej części miasta. Dopiero w latach 80. nowo powstające budynki zaczęto dostosowywać do dawnego układu ulic. Wówczas też na miejscu dawnego ratusza stanęła siedziba banku PKO. W ostatnich latach wybudowano kilka kamienic, których elewacje nawiązują do XIX-wiecznych wzorców. Zmieniono również elewację budynku bankowego. Warto zwrócić uwagę na wschodnią pierzeję placu, gdzie sąsiadują ze sobą zabytkowe i współczesne budynki. Najstarsze oryginalne XVIII-wieczne kamieniczki (nr 10, 12 i 14) ocalały w południowej pierzei placu, obok kościoła św. Katarzyny. We współczesnej narożnej kamienicy (vis-a-vis pomnika Chrystusa) działa warta odwiedzenia herbaciarnia i galeria Pod Wieżą. Od kilku lat trwa dyskusja nad tym, czy przywrócić placowi granitową nawierzchnię i próbować na nowo uczynić z niego centrum miasta. Pomysł ma tylu zwolenników co przeciwników. Kościół św. Katarzyny, stojący przy południowej pierzei rynku, wzorowany jest na berlińskim kościele św. Mateusza i wybudowany został w latach 1847-1854. Do roku 1945 nosił nazwę św. Elżbiety i służył protestantom. Po spaleniu świątyni katolickiej, za zgodą urzędującego tu jeszcze pastora, zaczęto w kościele odprawiać msze święte, z czasem przejmując cały obiekt. Choć każdemu, kto pamięta czasy PRL-u, może wydawać się to nieprawdopodobne, jeszcze w latach 60. ze świątyni korzystali „po cichu" bytowscy ewangelicy oraz liczna diaspora ukraińsko-katolicka. Wystrój kościoła, w dużej mierze przedwojenny, nie sprawia dziś najlepszego wrażenia. Jest to wynik nieprzemyślanych działań jednego z proboszczów, któremu nie odpowiadał dotychczasowy, surowy styl świątyni. " Ceglana gotycka wieża, znajdująca się na wschód od Rynku, przykryta prostym czterospadowym dachem, jest pozostałością kościoła św. Katarzyny, który spłonął w 1945 roku. W miejscu tym zapewne stała pierwsza bytowska świątynia powstała po erygowaniu parafii. Murowany kościół wybudowano tu w roku 1329. W latach 1614-1640 świątynia służyła protestantom, a w czasie wojen szwedzkich została spalona (1657 r.). W niespokojnym XVII i XVIII wieku kościół Kaszubski Re W okresie reformacji, w związku z wprowadzeniem nabożeństw w języku ojczystym, pojawiły się pierwsze próby tworzenia literackiego języka kaszubskiego. Na początku lat 80. XVI wieku tłumaczenia najpotrzebniejszych tekstów podjął się bytowski pastor Szymon Krofey. W 1586 roku Krofey wydał u Jakuba Rodhego w Gdańsku pierwszą drukowaną książkę kaszubską, czyli Duchownepiesnie D. Marcina Luthera y ynszich naboznich męzow. Z niemieckiego w Slauiięsky ięzik wilozone. Od lat kaszubskich naukowców zastanawia tajemnicza dziś postać Krofeya. Przypuszcza się, iż kaszubski Rej pochodził z okolic Bytowa. Po wojnie imieniem Krofeya nazwano plac przy kaszubskim kościółku, w którym przypuszczalnie Szymon Krofey gfosił przed wiekami swe kazania był kilkakrotnie grabiony i palony, a po raz ostatni odbudowano go w 1716 roku. W 1945 roku, w kilka dni po zdobyciu miasta świątynią spłonęła. W 1964 roku zrekonstruowano wieżę i rozebrano mury nawy. W latach 2002-2005 przeprowadzono tu i na sąsiadującym dawniej z kościołem placu Garncarskim szczegółowe badania archeologiczne. Dziś można podziwiać odsłonięte wówczas fundamenty świątyni. Ulice Wojska Polskiego i Drzymały, położone na zachód od dawnego serca miasta, po wojnie przejęły rolę centrum. Przetrwała tu oryginalna zabudowa z przełomu XIX i XX wieku. Przy Borui stoi XVIII-wieczny klasycystyczny budynek dawnej poczty konnej. Willowe i secesyjne kamienice przy ul. Drzymały uchowały się po wojnie przypuszczalnie tylko dlatego, że na kwatery zajęli je dowódcy wojsk sowieckich, rządzący miastem do lata 1945 roku. Spośród eklektycznych budowli z przełomu XIX i XX wieku warto wspomnieć jeszcze o budynkach kreisamtu (dziś Urząd Miasta, wzniesiony w latach 20. XX wieku, ul. 1 Maja 15), dawnym seminarium nauczycielskim (dziś Zespól Szkół Zawodowych, zbudowany w latach 1865-1868) przy ul. Sikorskiego, ceglanym budynku bankowym przy ul. Bauera oraz zabytkowym spichlerzu w Zaułku Droz-dowym, w którym od kilku lat mieści się doskonała restauracja Jaś Kowalski. Kościół św. Jerzego, powstały w latach 1675-1685, jest kolejną atrakcją turystyczną Bytowa. Przebudowany był w 1743 roku. Świątynia ta zwana jest również kościółkiem kaszubskim ze względu na nabożeństwa kaszubskie, które odprawiano w nim do roku 1859. Tu pod koniec XVI wieku posługę duszpasterską sprawował wspomniany już pastor Szymon Krofey. Obecnie mieści się tu cerkiew ukraińsko-bizantyjska. Niestety, świątynia otwarta jest tylko w czasie niedzielnych nabożeństw. Most kolejowy z lat 90. XIX wieku znajduje się nad rzeką Borują, w odległości około 300 m od kościółka. Wybudowano go na potrzeby powstającej linii kolejowej do Miastka, lecz z niewiadomych przyczyn ostatecznie linię kolejową poprowadzono inaczej i po moście nigdy nie przejechał żaden pociąg. Interesujące są umieszczone na podporach godła, między innymi: Prus, Pomorza, Bytowa i Niemieckich Kolei. Jezioro Jeleń i znajdująca się nad nim plaża to najpopularniejsze miejsce letniego odpoczynku bytowian. Zbiornik znajduje się w północno-wschodniej części miasta, niedaleko szosy do Kartuz. Jezioro potocznie nazywane jest Gilingiem (tak jak przed wojną). Już na początku XX wieku chętnie przyjeżdżano tu na pikniki. W latach 20. XX wieku powstało kąpielisko z zapleczem gastronomicznym, istniejącym do dziś. Przez dziesięciolecia woda w Jeleniu należała do najczystszych w całym woj. słupskim.

wczasy, nad morzem, wycieczki, zwiedzanie, wypoczynek, pomorze, wieś, Kaszuby, Bytów